ျမန္မာလူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း နအဖ ၊ ဒီမုိ၊ KNU ၊ DKBA ၊ ဗမာ၊ ကခ်င္၊ ကယား၊ ရွမ္း၊ ရခုိင္ စသျဖင့္ တံဆိပ္အမ်ဳိးမ်ဳိး တပ္ျပီး မိမိနဲ႔ တံဆိပ္မတူတဲ့သူေတြကုိ တဖက္သတ္ မုံန္းတီးေနမွဳေတြ ရပ္တန္႔သင့္ပါျပီ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ့ဘက္က မွန္တယ္ဆုိတဲ့ အျမင္က်ဥ္းတဲ့ အယူ၀ါဒေတြ ေျပာက္ကြယ္ဖုိ႔ ဆုံးမတဲ့ ဆရာေလးရဲ့ ဆုံးမခ်က္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔ လုိက္နာသင့္ေပသည္။ ေရႊၾကာ ဘေလာ့မွ ဆရာေလး၏ ဆုံးမခ်က္ေလးကုိ ရုိေသစြာ ဖတ္ရွဳႏုိင္ရန္ ေဖၚျပလုိက္ပါသည္။
ျပႆနာရဲ့ အေျဖမွန္ဟာ အလင္းအားနဲ႔ အတူတူပါဘဲ ၊အလင္းအားေကာင္းေလေလ အေမွာင္ထုလြင့္ျပယ္ရေလေလ မဟုတ္ပါလား ။ အေျဖမွန္ရလာတာနဲ႔အမွ် ထင္ျမင္လြဲမွား မႈက ၾကီးထြားလာေနၾကတဲ့ အမုန္းတရား ၊ အာဃာတတရားေတြ အျမန္ဆံုး ကြယ္ေပ်ာက္လြင့္ျပယ္ ကုန္ၾကရျပီး သူတို႔ရဲ ေအာက္မွာ ငုပ္လွ်ိဳးတိမ္ျမဳပ္ေနခဲ့ၾကရတဲ့ ျဖဴစင္တဲ့ ေမတၱာေတြ ျပန္လည္ရွင္သန္နိဳးထ လာၾကမွာ ဧကန္မုခ် ျဖစ္ပါတယ္ ။
ျပႆနာနဲ႔ကင္းတဲ့သူ ၊ ျပႆနာမရွိတဲ့သူဆိုတာ ဘယ္မွာရွိနိူင္ပါမွာလဲ ။ အသင္းအဖဲြ႔ ၊ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္း ၊ ေဆြမ်ိဳးမိသားစု ၊ အသိုက္အျမံဳေတြ ၾကားမွာ ေပၚလာရတဲ့ ျပႆနာေတြ ၊ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြ လို႔ဆိုသလို အေထြေထြ ဆိုကတည္းကိုက ကြဲျပားမႈ မတူတာေတြ ရွိေနျပီ။ မတူညီျခင္းဟာ ျပႆနာရဲ့ အစ ၊ မတူညီၾကလို႔ျဖစ္လာတဲ့ ျပႆနာဟာ သဘာ၀တရားေပါ့ ။
သူတစ္ပါးမပါ မိမိ တဦးတေယာက္တည္းမွာေရာ ျပႆနာက ကင္းနိူင္ရဲ့လား ၊ ဒြိဟ စိတ္နဲ႔ အျမဲလိုလို ျပႆနာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကရတာပါပဲ ။ ဒီကိစၥငါလုပ္ရမယ္ ၊ လုပ္ကို လုပ္မွျဖစ္မယ္ ။ ဟာ ... ငါလုပ္လို႔မျဖစ္ေသးပါဘူးဟ ။ ငါဒီလိုလုပ္ခ်လိုက္ရင္ ဟိုလို ေတြျဖစ္မလာနူိင္ဘူးလား ။ အို ... ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုျပတ္ျပတ္သားသား လုပ္္ျဖစ္မွ ကိစၥျပတ္သြားနိူင္တယ္ ။ ........... စဥ္းစားလိုက္အံုးေနာ္ ။ ကိစၥျပတ္တယ္ဆိုတာလဲ ငါအခု စိတ္ထက္သန္ေနတံုးဘဲ ေျပာတဲ့ စကား ၊ တကယ္ျပတ္ ဖို႔က်ေတာ့ အေျပာလြယ္ေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာ အငိုလြယ္ အရႈိက္ခက္သတဲ့ ။
တခါတေလ အခ်ိန္ေတြပိုေန အားေနလို႔ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ပ်င္းေနရတဲ့ အခ်ိန္ ၊ တန္ဖိုးရွိရွိ အသံုးခ်ဖို႔ မလိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္ ပိုကာလေတြ ရွိတတ္ၾကတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိမိခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဆီကို သြားလည္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေပၚလာတယ္ ။ သြားလည္လိုက္အံုးမယ္ေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ရွိခ်င္မွ ရွိေနမွာ ၊ သြားမေနပါနဲ႔ေလ ။ မသြားေတာ့ဘူး ဆံုးျဖတ္ျပီးခါမွ စကားေျပာခ်င္စိတ္က ျပန္ေပၚလာျပန္တယ္ ။ အျပင္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနက ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ပူလို႔ ။ ဟာ ..... သူမရွိလို႔ ျပန္လာရရင္ ေနက ဒီေလာက္ၾကီး ပူေနတာ ။ အဲလိုမ်ိဳး ဘာမဟုတ္တဲ့ အေသးအဖြဲ ျပႆနာမ်ိဳး ေတြေလ ၊ အစားအေသာက္နဲ႔လည္း အဲဒီလို ျပႆနာေလးေတြ တတ္တတ္ေသး တာဘဲ မဟုတ္လား ။ စားကလည္း စားခ်င္ ကိုယ့္ေရာဂါနဲ႔ကလည္း မတည့္ ၊ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ဇြတ္စားမိလိုက္ျပီးမွ ေရာဂါပဲ တိုးလာသလိုလို စိတ္ကျဖစ္လာ ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ အလိုလိုက္ရေကာင္းလားလို႔ ေနွာင္တရလိုက္ ၊ ေဒါသျဖစ္လိုက္ နဲ႔ ဒါေတြဟာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနရတဲ့ ျပႆနာ ေတြပဲ မဟုတ္လား ။။။။။။။။။။။။။။။။
မိမိ သိပ္ကို ခ်စ္ခင္ျပီး သံေယာဇဥ္ၾကီးရတဲ့ မိသားစု ၊ မိတ္ေတြ အၾကားမွာ မထင္မွတ္ဘဲ ေၾကကြဲစရာ ခံျပင္းနာၾကည္းျပီး တျမည့္ျမည့္ခံစားရတဲ့ အထင္အျမင္ လဲြမွားမႈေပၚမွာ အျပစ္ျမင္ျပီး ေပၚေပါက္လာရတဲ့ ျပႆနာမ်ိဳးေတြ ရွိလာတတ္ၾကပါတယ္ ။ ခိုင္ျမဲတဲ့ သံေယာဇဥ္အေနွာင္ အဖြဲ႔ေတြ အက်ိဳးပဲ့ ျပတ္ေတာက္သြားၾကရတဲ့ အထိ ျပႆနာက တစ္စတစ္စ ပိုပိုၾကီးထြားလာတတ္တယ္ ။ အေျဖမွန္ကို မေဖာ္ထုတ္နိူင္ေသး သေရြ႔ သံယအေပၚ သံသယဆင့္ျပီး ေသကုန္ၾကတဲ့အထိ ဆက္ စပ္မရ ျဖစ္တတ္ၾကတဲ့ သာဓကေတြ ေလာကၾကီးမွာ အမ်ားၾကီးရွိျပီးခဲ ၾကျပီ ။ ဒါေၾကာင့္ ျပႆနာစက္ကြင္း ထဲမွာပဲ ရွိေနၾကတဲ့ လူသားအားလံုးက ဒီျပႆနာကို ေခ်ဖ်က္နိူင္ၾကဖို႔ ၊ ခြင့္လႊတ္နိူင္ၾကဖို႔ အသိီးသီးတာ၀န္ရွိၾကတယ္ ။ ၾကိဳးစားေခ်ဖ်က္ယူၾကရပါလိမ့္မည္ ။
ဒီျပႆနာ စက္ကြင္းထဲမွာ ပါ၀င္ေနၾကသူ အားလံုးက သူတစ္ပါးအျပစ္ကို ခ်ည္း ပံုၾကီးခဲ်႔ေတြး မေနဘဲ ၊ သူတစ္ပါးအေပၚကို ခ်ည္း အျပစ္ေတြ တရစပ္ပံုဖို႔ မေနၾကဘဲ " ငါကေကာ " ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးကို ေတြးျဖစ္ေအာင္ ေတြးယူၾကည့္လိုက္ပါ ။ ငါ႔ရဲ့ ခ်ိဳ႔ယြင္း ခ်က္နဲ႔ မွားယြင္းမႈေတြ ကေရာ အခု ျဖစ္ေပၚလာရတဲ့ ျပႆနာထဲ မွာ အခ်ိဳးအစားအားျဖင့္ ဘယ္ေလာက္ပါ၀င္ေနသလဲ ဆိုတဲ့ သံုးသပ္မႈမ်ိဳး ကို မိမိကိုယ္မိမိ နွစ္ ကိုယ္ခဲြျပီး သတၱိရွိရွိ စစ္ေဆးသံုးသပ္ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ ။ အဲဒီလို မငဲ့ မညွာ သံုးသပ္မႈရဲ့ တန္ဖိုးၾကီးမားမႈ ကို လက္ေတြ႔ခံစားရပါလိမ္မယ္ ။ စာေရးသူ ကိုယ္တိုင္လည္း မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ျပႆနာ အၾကီးငယ္တို႔ ကို ထိတ္တိုက္ရင္ဆိုင္ခဲ့ ဘူးျပီးျပီ ။ စာဖတ္သူ မ်ားလည္း အေသးအဖြဲ ေသာ ျပႆနာမ်ားကို ရင္ဆိုင္ဖူးၾကမွာပါ ။
ဥပမာ ေလ့လာၾကည့္ၾကပါစို႔ ...........
ခ်ိန္ခြင့္တစ္ဖက္ေပၚမွာ ထည့္ခ်ိန္တဲ့ အေလးအခ်ိန္ သိလိုတဲ့ ပစၥည္းရွိမယ္ ၊။
က်န္တစ္ဖက္ေပၚမွာ ေတာ့ အဆံုးအျဖတ္ေပးရမယ့္ အေလးေတြ ရွိေနမယ္ ။
မိမိတစ္ပါးသူ အေပၚ သံသယနဲ႔ စြပ္စဲြထားခ်က္္နဲ႔ ျဖစ္ေပၚခံစားေနရတဲ့ နာၾကည္းေနရမႈက ( ပစၥည္း )ဆိုပါစို႔ ။ က်န္တစ္ဖက္မွာက သံသယကို ေခ်ဖ်က္ဖို႔ ၊အာဃတ ကို ပယ္နူတ္နိူင္ဖို႔ (အေလး ) ။ မိမိ က အခ်ိန္တိုိင္းျဖည့္ဖို႔ေနလို႔ (ပစၥည္း)အာဃတအမုန္းေတြ ထည့္ထားတဲ့ ခ်ိန္ခြင္ဘက္မွာ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာထြက္ေနတာ ၊ အေလးသာေနတာက တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ဟိုး.... အဆံုးထိေစာင္းက်ေနျပီေနာ္ ။
အမွန္တရားဘက္မွာ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ လံုး၀ကို မရွိေတာ့ဘူး ။ အဲဒီလို တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းၾကီးျဖစ္ေနစမ္းပါေစ ။ ေစာေစာက ေျပာခဲ့သလို မိမိ အျပစ္ အားနည္းခ်က္ကို မငဲ့မညွာ သတၱိရွိရွိ ရွာေဖြနိူင္ခဲ့လို႔ မိမိ အျပစ္ အားနည္းခ်က္ကို ဘြားခနဲ ေတြ႔လိုက္ျပီ ဆိုတာနဲ႔ .... ။
မိမ္ိေန႔စဥ္စု ျပံဳ ထည့္ေနခဲ့တဲ့ ခ်ိန္ခြင္ဘက္က (ပစၥည္း) အာဃတ အမုန္းေတြ ကို ခ်ိန္ခြင္ေပၚကေန ဆြဲထုတ္ယူခ်လိုက္သလိုမ်ိဳး ခ်ိန္ခြင္ လွ်ာဟာ အမွန္တရား (အေလး) ေတြ ထည့္ထားတဲ့ဘက္ကို တစ္မု ဟုတ္ခ်င္းေရာက္ခ်သြားပါလိမ့္မည္ ။ မိမိရင္ထဲမွာ အာဃတနဲ႔ အမုန္းတရား နာၾကည္းခံျပင္းမႈေတြ ဟာလည္း ခ်ိန္ခြင္ေပၚမွာ ထည့္ထားတဲ့ ပစၥည္းေတြကို ဆြဲနုတ္ယူလိုက္သလို အျမန္ဆံုး ေပ်ာက္ကြယ္ေပါ့ပါးသြားျပီး မိမိတစ္ပါးသူေတြ အေပၚမွာ ထားရွိ စြပ္စဲြမိေနတဲ့ သံသယနဲ႔ အမုန္းတရားေတြ အစား ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ လံုးလံုးေထြးေထြး ယုယု ယယ ရွိေနခဲ့ၾကစဥ္ အနစ္နာ ခံခဲ့ၾကပံုေတြ ၊ ၾကင္နာခဲ့ၾကပံုေတြ ။ စည္းရံုးခဲ့ၾကပံုေတြ စတဲ့စတဲ့ ပံုရိပ္ေတြ အလွ်င္အျမန္ထင္ဟပ္လာျပီး သံေယာဇဥ္ေတြ ျပန္လည္ရွင္သန္ လာၾကပါလိမ့္မည္ဆိုတာ ရဲရဲ ၾကီး ယံုၾကည္လိုက္စမ္းပါ ။
ေနာက္တခု အေျဖထုတ္ၾကစို႔အံုး ...................
အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ လူငါးေယာက္ တိတ္ိရွိၾကမယ္ ၊ အဲဒီလူငါးေယာက္ထဲကမွ လူတစ္ေယာက္ကို ဒီအခန္းထဲမွာ လူဘယ္နွစ္ေယာက္ရွိပါသလဲ လို႔ ေရတြက္ခိုင္းျပီ ဆိုပါေတာ့ ။ ေရတြက္သူက ( တစ္ ၊ နွစ္ ၊ သံုး၊ ေလး ) ဆိုုျပီး စိတ္နဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ပါးစပ္နဲ႔ အသံထြက္ျပီး ျဖစ္ျဖစ္ ေရတြက္ျပီဆိုပါေတာ့ ။ ဒီအေျဖ မွန္ပါရဲလား ။ ဒီအခန္းထဲမွာ ရွိေနၾကတဲ့ လူက ငါးေယာက္မဟုတ္ပါလား ။ ဒီငါးေယာက္ထဲက ဘယ္သူကိုဘဲ ေရတြက္ခိုင္းေရတြက္ခိုင္း (တစ္ ၊နွစ္ ၊ သံုး၊ ေလး ) ဆိုတဲ့ အေျဖသာ ရရွိေန သေရြ႔ အေျဖမွားပဲ ျဖစ္ေနမွာပါပဲ ။
တစ္ေယာက္ က (တစ္ ၊ နွစ္ ၊ သံုး ၊ေလး၊ ငါး ) ရယ္လို႔ အေျဖထြက္ေအာင္ ေရတြက္ျပနိူင္မွ သာ တိက်မွန္ကန္တဲ့ အေျဖမွန္ကို ရရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ၊ အဲဒါေၾကာင့္လဲ တစ္ ၊ နွစ္ ၊ သံုး ၊ ေလး ဆိုတဲ့ အေျဖကို ရေနသူေတြ ဟာ ဒီထဲမွာ သူ ့ကိုယ္သူ ထည့္မေရတြက္ၾကဘဲ က်န္လူေတြကိုသာ လက္ညိဳးထိုး အသားေပးေရတြက္ေနခဲ့ၾကလို႔ပဲ မဟုတ္ပါလား ။ ....... တစ္၊ နွစ္ ၊ သံုး ၊ ေလး၊ ငါး ဆိုတဲ့ အေျဖမွန္ ကို ရရွိသူက ဒီအခန္းထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ၊ ပါ၀င္ေနတဲ့ သူ႔ကိုယ္သူ ပါထည့္သြင္းေရတြက္နိူင္ခဲ့လို႔ မွန္ကန္တိက်တဲ့ အေျဖကို ရရွိျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္ ။ စာေရးသူက အဓိက တင္ျပခ်င္တဲအေၾကာင္းက အဲဒါပါ ။ ျပႆနာ တစ္စံုတစ္ရာ ေပၚလာတဲ့ အခါမွာ မိမိပါ ဒီျပႆနာစက္ကြင္းထဲမွာရွိေန ၊ ပါေန ခဲ့မယ္ဆိုရင္ မိမိဟာ ဘယ္ေထာင့္ ဘယ္ေနရာမွာ ရွိေနသလဲ ၊။ မိမိရဲ့ မွားယြင္းမႈ ၊ ခ်ိဳ႔ယြင္းခ်က္ ၊ ျပဳမွားမိတဲ့ အမွားေတြ ၊ ဘယ္အခ်ိဳးအစားနဲ႔ ဒီျပႆနာေပၚလာေစဖို႔ ပါ၀င္ေနခဲ့ သလဲဆိုတာကို မိမိကိုယ္မိမိ ခြင့္မလႊတ္ဘဲ ၊ ေလွ်ာမတြက္ဘဲ သတၱိရွိရွိ ထည့္သြင္း စဥ္းစားဖို႔လိုပါတယ္လို႔ ။
ျပႆနာရဲ့ အေျဖမွန္ဟာ အလင္းအားနဲ႔ အတူတူပါပဲ ။ အလင္းအားေကာင္းေလေလ ၊ အေမွာင္ထုလြင့္ျပယ္ရေလေလ မဟုတ္ပါလား ။ အေျဖမွန္ရလာတာနဲ႔အမွ် ထင္ျမင္လြဲမွားမႈက ၾကီးထြားလာေနၾကတဲ့ အမုန္းတရား ၊ အာဃတရားေတြ အျမန္ဆုံး ကြယ္ေပ်ာက္လြင့္ျပယ္ကုန္ၾကရျပီး သူတို႔ရဲ့ ေအာက္မွာ ငုပ္လ်ိဳးတိမ္ျမဳပ္ေနခဲ့ၾကရတဲ့ အျဖဴေရာင္ စစ္စစ္ ေမတၱာတရားေတြ ဟာ ျပန္လည္ရွင္သန္ နိူးထ လာၾကမွာ ဧကန္မုခ်ျဖစ္ပါတယ္ ။ ေပ်ာက္ဆံုးေနခဲ့တဲ့ အဖိုးထုိိိက္ရတနာေတြဆိုတာ ဘယ္အခ်ိန္ ၊ ဘယ္ကာလမွာပဲ ျပန္ေတြ႔ေတြ႔ တန္ဖိုး နိမ့္က်မသြားပါဘူး ။
မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း ၊ ေဆြေကာင္း မ်ိဳးေကာင္းေတြ ဆံုးရံႈးၾကရတာဟာ ရတနာပစၥည္းဆံုးရတာထက္ နစ္နာ ဆံုးရံႈးမႈ ၾကီးမားပါတယ္ ။
အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းေတြ မဆံုးရႈံးၾကရေအာင္ အေျဖမွန္ကို ရွာၾကပါ ။ မိမိကိုယ္မိမိ ဘယ္ေတာ့မွ အျပစ္ထဲက ဖယ္မေတြးပါနဲ႔ ထပ္ဆင့္ သတိေပးရင္း ... စာေရးသူလည္း ၾကိဳးစားေနဆဲပါလို႔ ..
ေမတၱာျဖင့္ ေရႊၾကာ~~
(ယုံၾကည္ခ်က္ ။ ။ မုဒိမ္းေကာင္ လူရမ္းကား ၀ါဒကုိ ေဒါသမထြက္ပါနဲ႔… ႏွိပ္ကြပ္ရလုိ႔လဲ ပီတိမျဖစ္ပါနဲ႔. . . ကုလားကုိလဲ လူမ်ဳိးေရး မႏွိပ္ကြပ္ပါနဲ႔ . . အဲဒါေတြက အက်ဳိးမရွိပါဘူး။ ယုတ္ညံ့သည့္ ၀ါဒဆုိးၾကီးကုိ ျဖဳိဖ်က္ေရးမွာ ခင္ဗ်ားကုိယ္တုိင္ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္အျဖစ္ လုပ္ကုိင္ေရးက လက္ေတြ႔အက်ဆုံးျဖစ္ပါသည္ )
No comments:
Post a Comment