Quantum of Life ဆိုသည္မွာ

ကုန္လြန္ခဲ့ေသာ ၂၀ ရာစုႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္းတြင္ သိပၸံပညာရပ္မ်ားသည္ နယ္ပယ္အသီသီးတြင္ အရွိန္အဟုန္ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းခဲ့ပါသည္။ ယင္းတို႕အနက္ သခ်ၤာ၊ ရူပေဗဒ၊ ကြန္ပ်ဴတာသိပၸံႏွင့္ အင္ဂ်င္နီယာ ပညာရပ္မ်ားတြင္ ေသးငယ္ေသာ အပိုင္းေလးေတြခြဲၿပီး ေလ့လာသည့္ ဘာသာရပ္မ်ားသည္ အထူးစိတ္၀င္စားျခင္း ခံရသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ Discrete Mathematics၊ Quantum Physics ၊ nuclear physic ၊Nano-science၊ Quantum Mechanics၊ Finite Element Method၊ Computational Fluid Dynamic တို႕ ျဖစ္ပါသည္။

အေျခခံအက်ဆံုး ထပ္မံခြဲစိတ္၍ မရေတာ့ေသာ Quarks ၊ Leptons ႏွင့္ Photon တို႕မွသည္ အႀကီးဆံုး စၾကာ၀ဠာႀကီးအဆံုး ၄င္းတို႕၏ အေနအထား ေရႊ႕ရွားမႈ အျဖစ္အပ်က္တို႕သည္ အခ်ိန္ႏွင့္ အမွ်ေျပာင္းလဲေနၿပီး ပံုေသမရွိေသာ စက္၀ိုင္းပံု လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ထပ္ျပန္ တလဲလဲ သြားေနသည္ဟု လက္ခံလာၾကပါသည္။

All objects in our universe possess wave-particle duality. That is a central concept of quantum mechanics. The particle means that those objects can be divided into discrete categories. It is called quantization. The wave means non-locality, i.e. all objects don’t rest in space and always change in time. However their movements or positions or events are in cyclic action although their path may not be identical. For example, the earth orbits around the sun while it is rotating on its axis regularly.

ဤသည္မွာ ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဟာၾကားထားသည့္ သံသရာဟူေသာ အယူအဆႏွင့္ သံတူေၾကာင္းကြဲ သေဘာပင္ မဟုတ္ပါေလာ။ ျဖစ္စဥ္အေနျဖင့္ၾကည့္လွ်င္ ထပ္ျပန္တလဲလဲ ျဖစ္ပ်က္ေနသည္ဟု လက္ခံၾကသည္မွာ တူညီေသာလည္း သက္ရွိသက္မဲ့ အရာအားလံုးတြင္ အသစ္အသစ္မ်ားက အေဟာင္းေဟာင္းမ်ားေနရာတြင္ အစားထိုးသြားျခင္းကိုမႈ သိပၸံပညာမွ ယေန႕တိုင္ တထစ္ခ် ေကာက္ခ်က္ မခ်ႏိုင္ေသးဟု ယူဆပါသည္။ ထိုသို႕ ျဖစ္ရျခင္းမွာ အေဟာင္းအသစ္ ေျပာင္းသည့္ ျဖစ္စဥ္သည္ အလြန္တိုးေတာင္ေသာ အခ်ိန္အတြင္း ျဖစ္တတ္ျခင္း၊ အသစ္အသစ္သည္ အေဟာင္းအေဟာင္းတို႕ႏွင့္ ဗီဇသေဘာ၊ လကၡဏာသေဘာ ခြဲရခက္ေလာက္ေအာင္ တူညီေနသျဖင့္ မေျပာင္းမလဲ တစ္ခုတည္းဟု ယူဆခ်င္စရာျဖစ္ေနျခင္းတို႕ေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ သိသာေသာ ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္စဥ္ကို ျမင္ေတြ႕မွသာ အေျခအေနတစ္ခုမွ အျခားအေျခအေနတစ္ခုသို႕ ေျပာင္းလဲသည္ဟု ရႈျမင္ၾကပါသည္။

ဗုဒၶဘုရားရွင္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ ၂၅၀၀ ေက်ာ္ကတည္းက quantization သေဘာျဖင့္ သက္ရွိသတၱ၀ါေတြကို အေသးဆံုး အစိတ္အပိုင္းအထိ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာရႈျမင္ႏိုင္ေသာ ၪာဏ္မ်က္စိျဖင့္ ေဖာက္ထြင္းရႈျမင္ႏိုင္ခဲ့သျဖင့့္္ မေဖာက္မျပန္ မွန္ကန္ေနသည့္ နိယာမတရားမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္သိရွိခဲ့သည္။ ထိုသို႕ သတၱ၀ါေတြမ်ား၏ ရုပ္နာမ္ခႏၶာတို႕ကို အေျခခံက်က် ပိုင္းျခားရႈျမင္ၿပီး ထိုရုပ္နာမ္ခႏၶာမ်ား အေၾကာင္းတရားမ်ားေပါင္းစံု၍ ခ်ိတ္ဆက္ ေျပာင္းလဲေနသည့္ နိယာမသေဘာတရားကို ဆရာမကူ သယမၻဴၪာဏ္ျဖင့္ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည္။ ယင္းကို ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အေၾကာင္းအက်ိဳးဆက္တရားဟု ေခၚပါသည္။

အမ်ားသူငါသိေသာ ဘ၀သည္ အမိ၀မ္းမွ ထြက္သည္ကစ၍ ေခါင္းတလားထဲေရာက္သည္အထိ တစ္ဘ၀ဟု သတ္မွတ္ၾကသည္။ ထိုကာလအတြင္း သဘာ၀တူ ျဖစ္စဥ္ကြဲ ဘ၀ငယ္ေပါင္း ကုေဋရာေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ပ်က္သြားသည္ကို သတိမမူမိၾကေပ။ မီးရထား သံလမ္းကို အေ၀းမွ ၾကည့္ေသာအခါ အရြယ္တူ သံလမ္းမ်ားဆက္ထားသည္ဟု မျမင္ရ။ အနားကပ္ၾကည့္မွ အဆက္မ်ားကို ေတြ႕ရသကဲ့သို႕ သတၱ၀ါမ်ားသည္ ဘံုတစ္ခုတြင္ ဘ၀တစ္ခုျဖင့္ေနၾကသည္ဟု ရႈျမင္ျခင္းမွာအေပၚယံအျမင္ျဖစ္ၿပီး ခႏၶာ၊ အာယတန၊ ဓါတ္၊ သစၥာ၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားမ်ားကို နားလည္လာပါက ဘ၀ငယ္ေလးမ်ားဆက္ေနသည့္ဟု သိျမင္လာပါလိမ့္မည္။



အေျခခံဘ၀ငယ္ (quantum of life)

သီရိလကၤာမွ Dr. Senaka Ranasinghe ဆိုသူ ေရးသားေသာ The quantum theory of life and Buddhism ေဆာင္းပါးတြင္(http://www.lankalibrary.com/Bud/energy.htm) ဘ၀ငယ္တစ္ခု သတ္မွတ္ထားပံုမွာ စိတ္၀င္စားဖြယ္ ေကာင္းပါသည္။ ယင္းေဆာင္းပါတြင္ ရူပါရံု နဲ႕ စကၡဳဒြါရ ထိေတြ႕ရာမွာ ျမင္သိစိတ္တစ္ခု ျဖစ္သြားခဲ့ပံုကို a quantum of eye consciousness ဟု သံုးႏႈန္းသြားပါသည္။ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာ၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္တို႕တြင္ အာရံုႏွင့္ ဒြါရထိေတြ႕ရာမွ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈတစ္ခု အထေျမာက္သြားသည္ကို quantum of life (life-packet) ဟု ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲထားျခင္းမွာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္စက္၀ိုင္းမွ ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးတစ္လႊာႏွင့္ ပစၥဳပၸန္အေၾကာင္းတစ္လႊာေပါင္းထားေသာ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုကို ရည္ညႊန္းထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားကို သိပၸံရႈေထာင့္ျဖင့္ ယွဥ္တြဲ သံုးသပ္လိုက္ျခင္းလည္း ျဖစ္ပါသည္။

ျမင္သိစိတ္တစ္ခု ျဖစ္ေပၚပံုကို ဥပမာျပ၍ အေသးစိတ္တင္ျပထားေသာ ၄င္း၏အယူအဆကို သေဘာက်မိေသာ္လည္း အဘိဓမၼာသေဘာႏွင့္ေသာ္လည္ေကာင္း၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း အနည္းငယ္ ကြဲလြဲေနသည္ဟု မိမိ ထင္ျမင္မိပါသည္။ မည္သို႕ဆိုေစ အဘိဓမၼာသေဘာအရ ပဥၥဒြါရ၀ီထိ၊ မေနာဒြါရ၀ီထိ ၄ ခု ေပါင္း ၀ီထိစိတ္ ၅ ခုတစ္စံု ျဖစ္သြားျခင္းသည္ quantum of life (life-packet) တစ္ခုဟု သတ္မွတ္လွ်င္ သဘာ၀က်သည္ဟု ထင္ျမင္ပါသည္။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားအရ ပစၥဳပၸန္ကာလ အေၾကာင္းအက်ိဳး ျဖစ္စဥ္တြင္ ၀ိပါက၀ဋ္(၀ိဉာဏ္၊ နာမ္ရုပ္၊ သဠာယတန၊ ဖႆ၊ ေ၀ဒနာ)မွ ကိေလသ၀ဋ္(တဏွာ၊ ဥပါဒါန္)အလယ္ ကမၼ၀ဋ္(ကမၼဘ၀)အဆံုးအထိ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုကို quantum of life (life-packet) တစ္ခုဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ အဘိဓမၼာသေဘာအရ အာရံုတစ္ခုေပၚလာၿပီး အေကာင္းအဆိုးခြဲျခားကာ ကမၼဘ၀ဆံုးသည္အထိ အနည္းဆံုး ပဥၥဒြါရ၀ီထိ၊ မေနာဒြါရ၀ီထိ ၄ ခု ေပါင္း ၀ီထိစိတ္ ၅ ခုမွ အမ်ားဆံုး မေနာဒြါရ၀ီထိေပါင္းမ်ားစြာ ဆက္တိုက္ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု သိရွိရပါသည္။ ၄င္း၀ီထိမ်ားၾကားတြင္လည္း ဘ၀င္စိတ္ေပါင္းမ်ားစြာျခားလ်က္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ တစ္ခုသတိထားသင့္သည္မွာ ဘ၀ငယ္(life-packet) တစ္ခု ျဖစ္ပ်က္သြားၿပီးတိုင္း ပဥၥမေျမာက္ သုဒၶမေနာဒြါရ၀ီထိမွ စ၍ ၄င္းတြင္ပါေသာ ေဇာ ၇ ႀကိမ္မွ ေဇာ တစ္ခု ခ်ဳပ္သြားတိုင္း နာနာကၡဏိက ကမၼသတၱိ တစ္ခုစီ ခႏၶာစဥ္၌ ျမဳပ္ႏွံသြားသည္ဟု မွတ္ယူရပါမည္။ ပဥၥမေျမာက္သုဒၶမေနာဒြါရ၀ီထိ၏အာရံုကို ဆက္ယူသည့္ ေနာက္ပိုင္း မေနဒြါရ၀ီထိမ်ား တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ဆက္တိုက္ ျဖစ္ေနသေရႊ႕ ဘ၀ငယ္ (life-packet) တစ္ခု အဆံုးမသတ္ေသး။ ထိိုသို႕ မဆံုးေသးသမွ် ေဇာစိတ္ တစ္ခုခ်ဳပ္တိုင္း ကမၼသတၱိတစ္ခု ခ်ဳပ္ျမဳပ္သြားသည္ဟု မွတ္ရပါမည္။ ထိုအာရံုကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ပုညာဘိသခၤါရ၊ အပုညာဘိသခၤါရမ်ား ၿပီးဆံုးသြားမွ ဘ၀ငယ္တစ္ခု (life-packet) အဆံုးသတ္ပါသည္။ ေနာက္အာရံုတစ္ခုကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေနာက္ထပ္ ဘ၀ငယ္အသစ္တစ္ခု ဆက္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုဘ၀ငယ္မ်ား တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု ၾကာျမင့္ခ်ိန္သက္တမ္း မတူႏိုင္ေပ။ အထက္ပါစာေရးသူက ဘ၀ငယ္တစ္ခု၏ သက္တမ္းကို 50 milliseconds ဟု သတ္မွတ္ထားပါသည္။ ယင္းၾကာခ်ိန္ကို ပ်မ္းမွ်ၾကာခ်ိန္ဟု ယူဆသင့္ပါသည္။ လူတစ္ေယာက္ အိပ္ခ်ိန္ တစ္ေန႕ ၆ နာရီခန္႕ရွိလွ်င္ တစ္ေန႕ပွ်မ္းမွ် ဘ၀ငယ္ေပါင္း ၁၃ သိန္းခန္႕ ရွိႏိုင္ပါသည္။ ကုသိုလ္မ်ိဳးေစ့ အကုသိုလ္မ်ိဳးေစ့ေပါင္း မည္မွ် ျမဳပ္ႏွံခဲ့ၿပီဆိုသည္ကို ခန္႕မွန္းၾကည့္ေစခ်င္ပါသည္။

အိပ္ခ်ိန္တြင္ ဘ၀င္စိတ္မ်ားသာ ျဖစ္ၿပီး ၀ီထိစိတ္မ်ား ျဖစ္ခြင့္မရသျဖင့္ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ခ်ိန္တြင္ ဘ၀ငယ္ မ်ား မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ျခြင္းခ်က္အေနျဖင့္ အိပ္မက္မက္စဥ္ ၀ီထိစိတ္မ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘ၀ငယ္မ်ား ျဖစ္ခြင့္ရွိ၍ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ အက်ိဳးေပးသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ပဋိသေႏၶအက်ိဳး မေပးပါ။ ထို႕အတူ လူ႕ဘ၀၊ နတ္ဘ၀၊ တိရိစာၧန္ဘ၀ ကြဲျပားေနေသာ္လည္း ပရမတၱနယ္တြင္ ထိုဘ၀ငယ္ေလးမ်ားမွာ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါေပၚ အေျခမခံပဲ အာရံု ဒြါရတိုက္တိုင္း တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ေရွ႕ေနာက္ ျဖစ္ပ်က္ေနပါသည္။ သမုတိသစၥာအရ သတၱ၀ါမ်ား ဘံုတစ္ခုမွ ဘ၀တစ္ခုဆံုး၍ အျခားဘံုဌာနတစ္ခု ဘ၀အသစ္တစ္ခု ကးူေျပာင္းသည့္အခါ ျပင္ပပံုပန္း သ႑န္ေျပာင္းေသာ္လည္း ပရမတၳသစၥာအျမင္အရ ဘံုဌာန၊ ကိုယ္ကာယေပၚအေျခမခံပဲ ဒြါရ ၆ ေပါက္တြင္ ေပၚလာေသာ အာရံု ၆ ပါး ေၾကာင့္ သိစိတ္ ၆ မ်ိဳးတို႕ တစ္မ်ိဳးမဟုတ္ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနျခင္းသည္ ဘ၀ငယ္တစ္ခု ျဖစ္ေပၚရန္ လံုေလာက္ေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ား ျဖစ္ေပသည္။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုရေသာ္ သတၱ၀ါတစ္ခု သံသရာတစ္ေလ်ာက္ ဘ၀ငယ္ (life-packet) ေပါင္း မည္ေရြ႕မည္မွ်ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ၿပီး သခၤါရ၊ ကံေပါင္း မည္ေရြ႕မည္မွ် ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသလဲ။ ၄င္းကံမ်ား အက်ိဳးေပးလာပါက ေနာက္ထပ္ ဘ၀ငယ္(life packet) ေပါင္း မည္ေရြ႕မည္မွ် ေရွ႕မွာ ထပ္ျဖစ္လာဦးမည္လဲ ဆိုသည္ကို ေစာေၾကာမိပါက အစမထင္ခဲ့သလို အဆံုးလည္းမျမင္ႏိုင္ေပ။ ထိုသို႕ ဘ၀ငယ္(quantum of life) ေလးမ်ား အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနေသာ ျဖစ္စဥ္ကို ဗုဒၶျမတ္စြာ ပြင့္ထြန္းမွသာ သိခြင့္ရပါသည္။ ထိုဘ၀ငယ္မ်ားျဖစ္စဥ္ တစ္ခ်ိန္တြင္ ရပ္တန္႕သြားရန္ နည္းလမ္းကိုလည္း သိခြင့္ရခဲ့ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ပုဂိၢဳလ္သတၱ၀ါ လူ နတ္ ျဗဟၼာ ငါ သူတစ္ပါး ေယာက်္ား မိန္းမ သတၱ၀ါ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဘ၀အမ်ိဳးမ်ိဳးဟု မရႈျမင္ပဲ သတၱ၀ါတစ္ခုစီ ဘ၀ငယ္ေလးမ်ား ျဖစ္စဥ္တစ္ခုစီရိွသည္ဟု မွတ္ယူရပါမည္။ ထိုဘ၀ငယ္ကေလးမ်ား၏ ဘယ္ကစသလဲဟု ဘ၀ရွာပံုေတာ္ ဖြင့္လိုသူမ်ားရွိခဲ့လွ်င္ အစမထင္ေသာ္ အေရးမႀကီး အဆံုးျမင္ဖို႕သာ အေရးႀကီးသည္ဟု အၾကံျပဳရင္း ဤေဆာင္းပါးကို အဆံုးသတ္လိုက္ပါသည္။



ခ်မ္းသာစစ္ႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ ။
ေျပေဇာ္

မူရင္း = ဓမၼလင္းေရာင္ျခည္

(ယုံၾကည္ခ်က္ ။ ။ မုဒိမ္းေကာင္ လူရမ္းကား ၀ါဒကုိ ေဒါသမထြက္ပါနဲ႔… ႏွိပ္ကြပ္ရလုိ႔လဲ ပီတိမျဖစ္ပါနဲ႔. . . ကုလားကုိလဲ လူမ်ဳိးေရး မႏွိပ္ကြပ္ပါနဲ႔ . . အဲဒါေတြက အက်ဳိးမရွိပါဘူး။ ယုတ္ညံ့သည့္ ၀ါဒဆုိးၾကီးကုိ ျဖဳိဖ်က္ေရးမွာ ခင္ဗ်ားကုိယ္တုိင္ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္အျဖစ္ လုပ္ကုိင္ေရးက လက္ေတြ႔အက်ဆုံးျဖစ္ပါသည္ )