အိုတံငါႏွင့္ အဏၰ၀ါ
ကမၻာမွာစာဆိုတစ္ခုရွိ၊
ပင္လယ္ထဲက ငါးႀကီးတစ္ေကာင္၊
တံငါအိုက ကမ္းကိုေဆာင္
လမ္းခရီးမွာ ငါးမန္းေတြဆြဲ၊
အ႐ိုးအသားေတြ ဖရိုဖရဲ။
ကမ္းကိုေရာက္လို႔ၾကည့္ေသာအခါ၊
အ႐ိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းက်န္ေတာ့တာ၊
ဘ၀ဆိုတာ ဒီလိုပဲ
ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔ ဘာက်န္လဲ
ေငြေတြေရႊေတြ ရွာလိုက္တာ
ဂုဏ္ေရာ နာမည္ေရာပါ။
ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ ဘာအတြက္လဲ၊
ေသခ်ာမသဲကြဲ။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အို၍လာ
နာျခင္းကလည္း ကပ္လ်က္ပါ၊
ေရာဂါကၽြန္းေတာ့ ေသမင္းဆြဲ၊
ေျမမွာဗုန္းဗုန္းလဲ .................... ကိုယ့္မွာဘာက်န္လဲ။ ။
ကမၻာမွာစာဆိုတစ္ခုရွိ၊
ပင္လယ္ထဲက ငါးႀကီးတစ္ေကာင္၊
တံငါအိုက ကမ္းကိုေဆာင္
လမ္းခရီးမွာ ငါးမန္းေတြဆြဲ၊
အ႐ိုးအသားေတြ ဖရိုဖရဲ။
ကမ္းကိုေရာက္လို႔ၾကည့္ေသာအခါ၊
အ႐ိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းက်န္ေတာ့တာ၊
ဘ၀ဆိုတာ ဒီလိုပဲ
ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔ ဘာက်န္လဲ
ေငြေတြေရႊေတြ ရွာလိုက္တာ
ဂုဏ္ေရာ နာမည္ေရာပါ။
ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ ဘာအတြက္လဲ၊
ေသခ်ာမသဲကြဲ။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အို၍လာ
နာျခင္းကလည္း ကပ္လ်က္ပါ၊
ေရာဂါကၽြန္းေတာ့ ေသမင္းဆြဲ၊
ေျမမွာဗုန္းဗုန္းလဲ .................... ကိုယ့္မွာဘာက်န္လဲ။ ။
အရွင္သံ၀ရာလကၤာရ၏ အိုတံငါႏွင့္ အဏၰ၀ါေဆာင္းပါးမွ ထုတ္ႏႈတ္တင္ျပအပ္ပါသည္။
(ယုံၾကည္ခ်က္ ။ ။ မုဒိမ္းေကာင္ လူရမ္းကား ၀ါဒကုိ ေဒါသမထြက္ပါနဲ႔… ႏွိပ္ကြပ္ရလုိ႔လဲ ပီတိမျဖစ္ပါနဲ႔. . . ကုလားကုိလဲ လူမ်ဳိးေရး မႏွိပ္ကြပ္ပါနဲ႔ . . အဲဒါေတြက အက်ဳိးမရွိပါဘူး။ ယုတ္ညံ့သည့္ ၀ါဒဆုိးၾကီးကုိ ျဖဳိဖ်က္ေရးမွာ ခင္ဗ်ားကုိယ္တုိင္ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္အျဖစ္ လုပ္ကုိင္ေရးက လက္ေတြ႔အက်ဆုံးျဖစ္ပါသည္ )
No comments:
Post a Comment