“ရဟန္းတို ့ - ငါၾကြလာတာနဲ ့ပဲ ရပ္လိုက္ၾကရတဲ့ မၿပီးဆံုးေသးတဲ့ ေျပာဆိုစကားေတြဟာ ဘာလဲ”
“သည္မင္းကြန္းမွာပဲ တည္းခိုေနတဲ့ တပည့္ေတာ္တို ့ ခရီးေနာက္က လိုက္လာၾကတဲ့ ဆရာ တပည့္ ႏွစ္ဦးအေၾကာင္းပါပဲ ဗုဒၶအသွ်င္”
“သူတို ့မွာ ဘာေျပာစရာရွိလို ့လဲ ရဟန္းတို ့”
“သူတို ့ ဆရာတပည့္ေတြဟာ အတူသြား အတူေနၿပီး စကားမ်ား စိတ္ဝမ္းကြဲေနၾကပါတယ္”
“ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း ရဟန္းတို ့”
“ဗုဒၶအသွ်င္နဲ ့ သံဃာတို ့ အေၾကာင္းမွာပါ”
“ဘယ္လို ျဖစ္ၾကတာတဲ့လဲ”
“ဆရာ ပရိဗိုဇ္သုပၸိယက ဗုဒၶအသွ်င္နဲ ့ သံဃာကို ကဲ့ရဲ့ ရႈတ္ခ်စကား ဆိုပါတယ္။ တပည့္ ျဗဟၼဒတၱလူငယ္က ခ်ီးမြမ္းေက်းဇူးစကား ဆိုပါတယ္၊ သည္လို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ဆန္ ့က်င္ ျငင္းခံု ၾကတာပါ”
“ရဟန္းတို ့- ငါကို ျဖစ္ေစ၊ တရားေတာ္ကို ျဖစ္ေစ၊ သံဃာကို ျဖစ္ေစ ေက်းဇူးမဲ့ ကဲ့ရဲ့စကား ေျပာမယ္ ဆိုလ်င္ ေျပာႏိုင္တယ္။ သည္လို ေျပာတာ ခံရလို ့ အမ်က္မထြက္ၾကနဲ ့။ ဝမ္းမနည္း ၾကနဲ ့။ တကယ္လို ့ အမ်က္ထြက္တာမ်ဳိး စတာေတြ လုပ္ၾကလ်င္ ရဟန္းတို ့မွာပဲ အႏၱရာယ္ ရွိၾကမယ္။ ဘယ္လို အႏၱရာယ္ ထင္ၾကသလဲ၊ စကားေကာင္း၊ စကားဆိုး မသိႏိုင္ၾကေတာ့ တာေပါ့။ မသိလ်င္ မဟုတ္တာေျပာလည္း မေျဖရွင္းႏိုင္ဘူး။ ဟုတ္တာေျပာလည္း မျပင္ဆင္ ႏို္င္၊ ဝန္မခံႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား။
“ဟုတ္ပါတယ္ ဗုဒၶအသွ်င္”
“ရဟန္းတို ့- မဟုတ္တာေျပာလ်င္ ေျဖရွင္းၾက၊ ဟုတ္တာေျပာလ်င္ ၀န္ခံၾက။ ဟုတ္တာကို ခ်ီီး မြမ္းေျပာလည္း ၀မ္းသာ ႏွစ္သက္ မျဖစ္ၾကနဲ ့။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ပုထုဇဥ္ လူအမ်ားဟာ ငါတို ့ ေက်းဇူးေျပာမယ္ ဆိုလ်င္ သီလေလာက္နဲ ့ပဲ ေျပာဆိုစရာရွိတယ္။ သီလအႀကီး၊ သီလ အလတ္၊ သီလအငယ္- သည္သံုးစားနဲ ့ ပဲ ေျပာမွာပဲ”
“ဗုဒၶအသွ်င္ သီလအငယ္နဲ ့ ဘယ္လို ေျပာၾကမွာလဲ”
“ရဟန္းတို ့ သီလအငယ္နဲ ့ ဒီလို ေျပာၾကမယ္-
ရဟန္း ေဂါတမဟာ မသတ္မႈနဲ ့ဘယ္လို စင္ၾကယ္ေအာင္ ေနတာပဲ။ မခိုးမႈ၊ ရြာဓေလ့ မက်င့္မႈ၊ မလိိမ္ မဆဲ ကုန္းမတိုက္ အဖ်င္မေျပာမႈ၊ ညစာမစားမႈ၊ အေပ်ာ္အပါး အလွအပ မလိုက္စားမႈ၊ မအပ္ေသာ အလွဴ မခံမႈ၊ မအပ္ေသာ အလုပ္အကိုင္ မလုပ္မႈနဲ ့ ဘယ္လိုစင္ၾကယ္ေအာင္ ေနတာပဲ- ေပါ့”
“သီလ အလတ္နဲ ့ ဘယ္လိုခ်ီးမြမ္းၾကမွာလဲ အသွ်င္”
“ရဟန္းတို ့ - သီလအလတ္အျဖစ္နဲ ့ သည္လို ေျပာၾကမယ္-
ရဟန္းေဂါတမဟာ တျခားရဟန္းေတြလို ဆြမ္းခံလည္း စားတယ္။ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးမႈ မလုပ္ဘူး၊ ဆြမ္းခံစားၿပီး ပစၥည္းေတြ အျပည့္စုတာမ်ဳိးလည္း မလုပ္ဘူး။ ဆြမ္းခံစားၿပီး အေပ်ာ္ အပါးလိုက္စား၊ ေလာင္းကစားေတြလုပ္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ အိပ္ယာ၊ အသံုးေဆာင္ေတြသံုး၊ အလွအပ ေတြျပင္၊ အရပ္စကားေတြေျပာ၊ အျငင္းအခံုေတြျပဳ၊ သူမ်ားခိုင္းတာေတြလုပ္၊ လာဘ္ေတြရေအာင္ မဟုတ္မဟပ္ေတြ ႀကိဳးစား ဒါေတြမလုပ္ဘူးလို ့ ခ်ီးမြမ္းၾကတာပဲ”
“သီလႀကီးျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းမွာက ဘယ္လိုပါလဲ အသွ်င္”
“ရဟန္းတို ့ သီလႀကီးျဖင့္ သည္လို ေျပာၾကမွာ ျဖစ္တယ္-
ရဟန္းေဂါတမဟာ လူသူ အမ်ားလွဴတဲ့ ဆြမ္းစားၿပီး မဟုတ္မဟပ္ အသက္ေမြးမႈေတြ မလုပ္ ဘူူး- လို ့ပဲ။ ျပည္သူ ့ဆြမ္းစားၿပီး အမွန္တရားကို ေမွးမွိန္ေစတဲ့ အတတ္ေဟာ အမ်ဳိးမ်ဳိး အတတ္၊ ေဗဒင္၊ လကၡဏာ၊ ၾကန္အင္၊ အတိတ္ေကာက္၊ နိမိတ္ေကာက္၊ မႏၱန္၊ ေဆး၀ါး၊ အေဆာင္၊ မ-စမႈ၊ ျပဳစားမႈ၊ သည္လိုအမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးေတြနဲ ့ အသက္ေမြးမႈ မလုပ္ဘူး- လို ့ ငါ့ကို ေျပာဆိုစရာရွိတာေပါ့”
“သည္လို ေျပာတာေတြလည္း အမွန္ျဖစ္လို ့ ဝမ္းမသာထိုက္ဘူးလား အသွ်င္”
“ရဟန္းတို ့ သည္ သီလႀကီး၊ သီလလတ္၊ သီလငယ္ေတြဟာ ငါ့အတြက္ အေလ့အထပဲျဖစ္တယ္။ မခ်ီးမြမ္းေလာက္ဘူး။
“ဗုဒၶအသွ်င္- အရွင္ဘုရားကို ခ်ီးမြမ္းမယ္ ဆိုလ်င္ ဘယ္လို ခ်ီးမြမ္းမွ ခ်ီးမြမ္းရာ ေရာက္ပါ့မလဲ”
“ကိုယ္တိုင္ အသိဉာဏ္ထူးနဲ ့ ထိုးထြင္းသိထားတဲ့ အေတြးအျမင္ ဒႆနပညာရပ္ေတြနဲ ့ ခ်ီးမြမ္းမွ ခ်ီးမြမ္းရာေရာက္မယ္”
“အဲဒါေတြကို တပည့္ေတာ္တို ့ နာပါရေစလား ဗုဒၶအသွ်င္”
“ေလာကႀကီးမွာ လူေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား၊ သည္လူေတြရဲ့ အေတြးအေခၚ ဒႆန အျမင္ ဟာ ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိးပဲ ရွိတယ္။ သည္ ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိး ပိုက္ကြန္နဲ ့ ဖမ္းလ်င္ ႀကီးႀကီး ငယ္ငယ္ ဘယ္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ မွ မက်န္ဘူး။ အဲသည္ မွားယြင္းတဲ့ ေလာကအျမင္ မိစၦာ ဒႆနကို ငါကိုယ္တိုင္ အသိဉာဏ္ထူးနဲ ့ ထိုးထြင္းသိတယ္။ သည္လို သိရုံမကဘူး။ သည္ေလာကအျမင္ မစာၦဒႆနေတြ ျဖစ္ဖို ့ အေၾကာင္းေတြကို ငါပယ္တယ္။ အဲသည္ ေလာက အျမင္ မိစာၦဒႆန ေျခာက္ဆယ့္ ႏွစ္မ်ဳိးထက္ လြန္ျမတ္တဲ့ သမၼာဒႆနတရားကို သိလို ့ ငါ- ပြားမ်ားက်င့္ႀကံတယ္။ အဲသည္ေလာကက ငါကၽြတ္လြတ္တာလည္း ျဖစ္တယ္ - ရဟန္းတို ့”
“ဗုဒၶအသွ်င္ သည္စကားေတြ ၾကားရတာဟာ တပည့္ေတာ္တို ့ ဘဝမွာ အတို္င္မသိ တုန္လႈပ္ စရာ၊ အံ့ၾသစရာကို ေတြ ့ရလို ့ ဘာကို ဘယ္လိုေျပာရမယ္ မသိေအာင္ တစ္ကိုယ္လံုး လႈိင္းထ သလို ခံစားရပါတယ္ ဗုဒၶအသွ်င္”
“ရဟန္းတို ့ သည္လို အစစ္အမွတ္ဂုဏ္နဲ ့ ခ်ီးမြမ္းဖို ့ရာ လူေတြ မသိၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို ့ ခ်ီးမြမ္းတာဟာ အေပၚယံ အပယိက သီလလို ့ ဆိုတဲ့ အေလ့အထေလာက္ျဖစ္လို ့ ဝမ္းမသာ ရဘူး - လို ့ ငါေျပာခဲ့တာ”
“ဟုတ္ပါတယ္ ဗုဒၶအသွ်င္။ လူေတြဟာ ကိုယ့္ဒႆနေခၚတဲ့ ေလာကေပၚ အျမင္ကို ကိုယ္သိ ေပမယ့္တျခား ေလာကလို ့ ေခၚတဲ့ ဒႆနကိုေရာ၊ ကိုယ့္ဒႆနထက္ လြန္တဲ့ ဒႆနကို ေရာ မသိၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ဒႆနရဲ့ ပမာဏကိုလည္း ဘယ္အတိုင္းအထြာ ရွိတယ္ ဆိုတာ မသိၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒႆနရွင္ျဖစ္ၾကတဲ့ ေလာကအျမင္ျပ တရားဓမၼေခါင္းေဆာင္ ႀကီးေတြဟာ ကိုယ့္သမီး ကိုယ္ေခ်ာ ေဟာေျပာေနၾကတာေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္”
“ဟုတ္တယ္ ရဟန္းတို ့။ ကိုယ့္ဒႆန ကိုုယ္သိၿပီး၊ တစ္ျခားမသိလ်င္ ကိုယ့္ဒႆနရဲ့ အတိုင္း အထြာပမာဏ ဘာျဖစ္တယ္ ဆိုတာ၊ ဘယ္လိုလုပ္သိၾကမွာလဲ၊ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒႆန ျပၾကတဲ့ တရား ဓမၼ ဆရာႀကီးေတြဟာ ကိုယ္ထင္ ကုတင္ေရႊနန္း ျဖစ္တဲ့ အထိ သူတုိ ့ဒႆန ထဲ သူတို ့စြဲၿငိ နစ္ျမဳပ္သြားၾကတာပဲ ရဟန္းတို ့”
“တပည့္ေတာ္တို ့ သည္လို မျဖစ္ရေအာင္ ေလာကအျမင္ျဖစ္တဲ့ အမွားဒႆန ေျခာက္ဆယ့္ ႏွစ္မ်ဳိးကို မိန္ ့ၾကားဖို ့ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္ ဗုဒၶအသွ်င္”
“သည္လိုိဆိုလ်င္ ေလာကအျမင္မွား မိစာၦဒႆန ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိးကို ေခါင္းစဥ္အျဖစ္ ပဌမ ဦးဆံုး မွတ္ထားၾက”
“ေကာင္းပါၿပီ ဘုရား”
“မိစာၦဒႆန ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိးဟာ ၿပီးခဲ့တာႀကံတဲ့ မိစာၦဒႆန တစ္ဆယ့္ ရွစ္မ်ဳိး ရွိၿပီး၊ ေနာက္ မျဖစ္ေသးတာႀကံတဲ့ မိစာၦဒႆန ေလးဆယ့္ ေလးမ်ဳိးပဲ ရဟန္းတို ့”
“ၿပီးခဲ့တာ ႀကံတဲ့ တစ္ဆယ့္ ရွစ္မ်ဳိး မိန္ ့ပါ အသွ်င္”
“ၿမဲဒႆန ေလးမ်ဳိး၊ တခ်ဳိ ့ၿမဲဒႆန ေလးမ်ဳိး၊ အဆုံးရွိ-မရွိ ဒႆနေလးမ်ဳိး၊ စကားေရွာင္ ဒႆနေလးမ်ဳိး၊ အေၾကာင္းမဲ့ ဒႆနႏွစ္မ်ဳိး၊ ဒါေတြဟာ ေရွးႀကံတဲ့ (ၿပီးခဲ့တာႀကံတဲ့) ဒႆန တစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ဳိးပဲ”
“ေနာက္ (မလာေသးတာ) ႀကံတဲ့ ေလးဆယ့္ ေလးမ်ဳိးေကာ အသွ်င္”
“သညာရွိဒႆန တစ္ဆယ့္ေျခာက္မ်ဳိး၊ သညာမဲ့ ဒႆန ရွစ္မ်ဳိး၊ သညာရွိမရွိ မဟုတ္ဒႆန ေလးမ်ဳိး၊ အျပတ္ဒႆန ခုနစ္မ်ဳိး၊ လက္ငင္းၿငိမ္း ဒႆန ငါးမ်ဳိး၊ ေပါင္း ေလးဆယ့္ ေလးမ်ဳိးပဲ”
“ဗုဒၶအသွ်င္ ျမတ္ဘုရား- ေလာကဒႆန ေျခာက္ဆယ့္ ႏွစ္မ်ဳိးဟာ သတၱ၀ါ အားလံုးရဲ့ ဒႆန ေတြကို ၿခံဳမိတဲ့ ပိုက္ကြန္သဖြယ္ျဖစ္လို ့ အလြန္သိဖို ့ လိုအပ္လွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါေတြရဲ့ တစ္ခုခ်င္း ျဖစ္ပုံနဲ ့ ျဖစ္ရျခင္းရဲ့ အေၾကာင္းပါ တပည့္ေတာ္တို ့ကို မိန္ ့ၾကားေပးပါ အသွ်င္”
“ၿမဲဒႆနေလးမ်ဳိးျဖစ္ပံုနဲ ့ ျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းကို အလ်င္နာၾကားၾက ရဟန္းတို ့”
“ေကာင္းပါၿပီ အသွ်င္ဘုရား”
“ၿမဲဒႆနေတြဟာ ေရွးကျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္လို ့ ႀကံစည္ၿပီး၊ ေရွးကလည္း ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ အခုလည္း ျဖစ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ ငါတို ့ေရာ သည္ေလာကႀကီးပါ ၿမဲတယ္- လို ့ယူတဲ့အယူပဲ”
“ေလးမ်ဳိးက ဘယ္လိုကြဲတာပါလည္း အသွ်င္”
“ဘဝအေရ အတြက္ေလာက္သိ ၿမဲ အယူ၊ ကပ္ကမၻာတစ္ခု ႏွစ္ခုက ဆယ္ခုေလာက္သိ ၿမဲ အယူ၊ ကပ္ကမၻာအမ်ားအျပားသိ ၿမဲ အယူ၊ ေလ့လာႀကံဆသိ ၿမဲ အယူ၊ သည္လို ေလးမ်ဳိးကြဲ တာ”
“သိ- ဆိုတာေတြက တကယ္သိတာေတြလား အသွ်င္”
“သူတို ့ ေအာက္ေမ့တာေတြပါ”
“ေအာက္ေမ့တယ္ဆိုတာ ထင္တာလား ဘုရား”
“မွန္တယ္”
“သူတို ့က ဘာျဖစ္လို ့ ထင္ရတာလဲ ဘုရား”
“စိတ္ကို ထက္ေအာင္ေမြးၿပီးေတာ့ ထင္ေတာ့တာေပါ့”
“သည္လိုဆိုေတာ့ ၿမဲ အယူဟာ ႀကံလံုး ပါပဲလား ဗုဒၶအသွ်င္”
“ေအး”
“မမွန္ဘူးေပါ့ ဘုရား”
“မိစာၦဒႆန(မိစာၦဒိဌိ) ပါဆိုမွ ဘယ္မွန္ပါ့မလဲ၊ သူတို ့ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္တဲ့ အရာ- စိတၱဇပဲဟာ”
“ေကာင္းစြာသိရပါၿပီ အသွ်င္”
“ဆက္ၿပီး တခ်ဳိ ့ၿမဲအယူေလးမ်ဳိး ဆက္နာၾက”
“ေဟာေတာ္မူပါ ဘုရား”
“တခ်ဳိ ့ၿမဲ ဒႆနေတြဟာ -ကိုယ္ဟာ ျဗာဟၼာ မဖန္ဆင္းခင္က မရွိဘူူး၊ ဖန္ဆင္းခံရမွ ရွိတာ၊ ျဗဟၼာက အၿမဲ ရွိတာ၊ အေပ်ာ္က်ဴးၿပီး ေမ့မူးေနတဲ့ နတ္ေတြေသတယ္၊ မၿမဲဘူး။ အေပ်ာ္မက်ဴး မေမ့မူတဲ့ နတ္ေတြဟာ ၿမဲတယ္၊ စိတ္ဆိုးတဲ့ နတ္ေတြသာ ေသတယ္။ စိတ္မဆိုးတဲ့ နတ္ေတြ ၿမဲတယ္။ သည္လို တခ်ဳိ ့ၿမဲ အယူေလးမ်ဳိး ယူၾကတာပဲ”
“ျဗဟၼာတို ့ နတ္တို ့ တကယ္လားဘုရား”
“သူတို ့ရဲ့ စိတ္ကို အာရုံတစ္ခုတည္ေနရာက ထြက္လာတဲ့ ေအာက္ေမ့ႀကံဆမႈ အထင္ေတြပဲ ရဟန္းတို ့”
“ဒါေတြလည္း မိစာၦေတြေပါ့ ဘုရား”
“ေအး- မိစာၦဒႆန၊ စိတၱဇေတြပဲ”
“ေကာင္းစြာ သိရပါၿပီ ဘုရား။ အဆံုးရွိ- မရွိဒႆနေလးမ်ဳိး နာၾကားပါေစဘုရား”
“ေလာက အဆံုးရွိတယ္လို ့ သညာရွိသူ၊ အဆံုးမရွိဘူးလို ့ သညာရွိသူ၊ အထက္ေအာက္ အဆံုးရွိၿပီး၊ ဖီလာကန္ ့လန္ ့ အဆံုးမရွိ သညာရွိသူ၊ အဆံုးလည္း မဟုတ္၊ မရွိလည္းမဟုတ္ ႀကံဆသူ၊ သည္ေလးမ်ဳိးပဲ”
“ဒါေတြေကာ အမွန္လား ဘုရား”
“မိစာၦေတြေပါ့၊ ဘယ္မွန္မလဲ စိတၱဇပဲ”
“စိတၱဇ ဆိုရင္ သူတို ့စိတ္က ႀကံစည္ တြက္ခ်က္ထာတာေပါ့ ဘုရား”
“ေအး- စ်ာန္ပြားၿပီး၊ မွတ္သားေတာ့ ထင္တာေပါ့”
“ဘာမွ မယူဘူးလို ့ ဆိုတဲ့ အယူကို ယူသူေလးဦး -ကေကာ ဘုရား”
“မသိလို ့ မွားမွာစိုးၿပီး၊ ဘာမွ မယူတဲ့ အယူကိုယူသူ၊ မသိလို ့ ေျဖမိတာ အေပၚမွာ အစြဲဥပါဒါန္ ျဖစ္မွာ စိုးလို ့ ဘာမွမယူတဲ့ အယူကိုယူသူ၊ မသိဘဲေျပာမိလ်င္ သူမ်ား အဖိခံရႏိုင္လို ့ ဘာမွ မသိဘူး အယူကို ယူသူ၊ တစ္ခုခုကို အမွန္ထင္ေပမယ့္ ထင္တာကို မျပတတ္လို ့ ဘာမွ မယူ ဘူးအယူကို ယူသူ၊ သည္ေလးေယာက္ပဲ”
“ဒါကေတာ့ မိစာၦဒႆန ျဖစ္တာ ထင္ရွားပါတယ္ ဘုရား”
“အေၾကာင္းမဲ့ ဒႆန ႏွစ္မ်ဳိး မွတ္သားၾက”
“ေကာင္းပါၿပီ ဘုရား”
“သညာမဲ့ အျဖစ္က ေရြ ့လ်ားၿပီး၊ သညာ ျဖစ္လာတာကို ျမင္လို ့ျဖစ္လာတဲ့ သညာဟာ အေၾကာင္းမဲ့ ဘဲလို ့ယူတာ၊ အမ်ဳိးမ်ဳိး ႀကံဆၿပီး အတၱနဲ ့ သည္ေလာကႀကီးဟာ အေၾကာင္းမဲ့- လို ့ယူတာပဲ။
“ေရွးစြဲဒႆန တစ္ဆယ့္ေျခာက္မ်ဳိး တပည့္ေတာ္တို ့ သိၾကပါၿပီ ဘုရား”
“ေနာင္ အနာဂတ္စြဲ ဒႆန ေလးဆယ့္ေလးမ်ဳိးထဲက ေသၿပီးေနာင္၊ မေသဘဲ သညာရွိဒႆန တစ္ဆယ့္ေျခာက္မ်ဳိး- ကို မွတ္ထားၾက”
“ေကာင္းပါၿပီ အသွ်င္”
“ေသၿပီးေနာက္ - ရုပ္နဲ ့ တကြ သညာရွိ၊ ရုပ္မဲ့နဲ ့တကြ သညာရွိ၊ ရုပ္ရွိ- ရုပ္မဲ့ နဲ ့တကြ သညာရွိ၊ ရုပ္ရွိလည္း မဟုတ္ ရုပ္မရွိလည္း မဟုတ္နဲ ့တကြ သညာရွိ။ ေသၿပီးေနာက္ အဆံုး ရွိနဲ ့ တကြ သညာရွိ၊ အဆံုးမရွိနဲ ့တကြသညာရွိ၊ အဆံုး ရွိလည္း ရွိ- မရွိလည္းမရွိနဲ ့တကြ သညာရွိ။ အဆံုး ရွိလညး္ မဟုတ္၊ အဆံုးရွိလည္းမဟုတ္နဲ ့ တကြ သညာရွိ။ ေသၿပီးေနာက္ သညာတစ္ခုရွိ၊ ထူးထူးျပားျပား သညာရွိ၊ နည္းနည္းရွိ၊ မ်ားမ်ားရွိ၊ ေသၿပီးေနာက္- သုခနဲ ့တကြ သညာရွိ၊ ဒုကၡနဲ ့ တကြ သညာရွိ၊ သုခ- ဒုကၡနဲ ့တကြ သညာရွိ။ သုခ- ဒုကၡ မဟုတ္နဲ ့တကြ သညာရွိ၊ သည္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္မ်ဳိးပဲ”
“ေသၿပီးေနာက္ မေသဘဲ၊ သညာမရွိ ဒႆန ရွစ္မ်ဳိး ကေကာဘုရား”
“ရုပ္ရွိ၊ ရုပ္မဲ့ရွိ၊ ရုပ္ရွိလည္း ဟုတ္၊ ရုပ္မဲ့လည္း ဟုတ္၊ ရုပ္ရွိ ရုပ္မဲ့မရွိ မဟုတ္၊ အဆံုးရွိ၊ အဆံုး မရွိ၊ အဆံုးရွိမရွိ ဟုတ္၊ အဆံုးရွိ-မရွိ မဟုတ္ သည္ရွစ္မ်ဳးိပဲ”
“ေသၿပီးေနာက္ မျဖစ္ဒႆန ခုနစ္မ်ဳိး- ေဟာပါဘုရား”
“ဘယ္သူမဆို ေသလ်င္ျပတ္တယ္ အယူ၊ ကာမာ၀စရနတ္ျဖစ္ၿပီးမွ ျပတ္တယ္ အယူ၊ ရူပျဗဟၼာ ျဖစ္ၿပီးမွ ျပတ္တယ္ အယူ၊ အာကာသာနဉၥာယတန ျဗဟၼာျဖစ္ၿပီးမွ ျပတ္တယ္ အယူ၊ ဝိညာဏနဉၥာယတန ျဗဟၼာ ျဖစ္ၿပီးမွ ျပတ္တယ္ အယူ၊ အာကိဉၥညာယတန ျဗဟၼာ ျဖစ္ၿပီးမွ ျပတ္တယ္ အယူ၊ ေနဝသညာနာသညာတန ျဗဟၼာ ျဖစ္ၿပီးမွ ျပတ္တယ္ အယူ သည္ ခုနစ္မ်ဳိးပဲ ”
“မ်က္ျမင္သေဘာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ နိဗၺာန္ေရာက္လို ့ ေသၿပီးေနာက္ မလိုဒႆန ငါးမ်ဳိး မိန္ ့ၾကားပါ ဘုရား”
“ကာမဂုဏ္ အာရုံငါးမ်ဳိး ျပည့္စံုမႈ၊ ပဌမစ်ာန္ ျပည္စံုမႈ၊ ဒုတိယ ရုပစ်ာန္ ျပည့္စံုမႈ၊ တတိယ ရူပ စ်ာန္ ျပည့္စံုမႈ၊ စတုတၳရူပစ်ာန္ ျပည့္စံုမႈ သည္ငါးမ်ဳးိပဲ။”
“ျမတ္စြာဘုရား- သည္ဒႆနေတြထဲ တစ္ခုျဖစ္ေစ၊ တခ်ဳိ ့ျဖစ္ေစ၊ အားလံုးျဖစ္ေစ၊ မွန္ကန္ သင့္ျမတ္တာ ပါပါသလား”
“မပါဘူး ရဟန္းတို ့ သည္ဒႆန ငါးမ်ဳိးလုံုးပဲ မသိၾက၊ မျမင္ၾကသူ ေတြရဲ့ ခံစားခ်က္ ေ၀ဒနာ ေတြ စြဲၿငိခ်က္ တဏွာ၊ ဒိဌိေတြ ျဖစ္ၾကလို ့ပဲ”
“သူတို ့မွာ သည္ တဏွာဒိဌိေတြနဲ ့တကြ တုန္လႈပ္မႈေတြ ျဖစ္ရေလာက္ေအာင္ ခံစားမႈေဝဒနာ ေတြက ဘာ့ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာပါလဲ အသွ်င္”
“အေတြ ့အႀကံ ဖႆေၾကာင့္ပဲ။ အေတြ ့အႀကံဳ ဖႆကလြဲလ်င္ သည္တဏွာဒိဌိေတြ မျဖစ္ဘူး။ အေတြ ့အႀကံဳ ဖႆျဖစ္ေတာ့ ခံစားမႈ ျဖစ္တာေပါ့။ သည္ေတာ့ ၿငိကပ္မႈ တဏွာ ျဖစ္ၿပီး အယူဒိဌိေတြ ျဖစ္တာပဲ ရဟန္းတို ့”
“ျမတ္စြာ ဗုဒၶအသွ်င္ သည္အမွန္အကန္ အသင့္အေလ်ာ္မပါတဲ့ သည္ဒိဌိေတြက လြတ္ေျမာက္ ေအာင္ ဘယ္လုိ လုပ္ရပါ့မလဲ ဘုရား”
“အေတြ ့အႀကံဳ ဖႆေတြရယ္၊ အေတြ ့အႀကံဳ ဖႆေတြရဲ့ သာယာဖြယ္ရယ္၊ အေတြ ့အႀကံဳ ဖႆရဲ့ အျပစ္ရယ္၊ အေတြ ့အႀကံဳ ဖႆကလြတ္ေျမာက္ရာ ရယ္ကို သိေအာင္ လုပ္ရမယ္။ ဒါဟာ အျမတ္ဆံုးပဲ။ ငါ့ကို ခ်ီးမြမ္းလ်င္ ဒါနဲ ့ ခ်ီးမြမ္းမွ ျပည့္စံုတယ္”
“၀မ္းသာ ပါတယ္ အသွ်င္”
မူရင္း = ရတနာ
(ယုံၾကည္ခ်က္ ။ ။ မုဒိမ္းေကာင္ လူရမ္းကား ၀ါဒကုိ ေဒါသမထြက္ပါနဲ႔… ႏွိပ္ကြပ္ရလုိ႔လဲ ပီတိမျဖစ္ပါနဲ႔. . . ကုလားကုိလဲ လူမ်ဳိးေရး မႏွိပ္ကြပ္ပါနဲ႔ . . အဲဒါေတြက အက်ဳိးမရွိပါဘူး။ ယုတ္ညံ့သည့္ ၀ါဒဆုိးၾကီးကုိ ျဖဳိဖ်က္ေရးမွာ ခင္ဗ်ားကုိယ္တုိင္ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္အျဖစ္ လုပ္ကုိင္ေရးက လက္ေတြ႔အက်ဆုံးျဖစ္ပါသည္ )
No comments:
Post a Comment