ျမန္မာ့ ရုိးရာသုိင္းမ်ား

ျမန္မာ့သုိင္းဆုိသည္မွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔၏ ကုိယ္ပုိင္ရုိးရာ တုိက္ခုိက္၊ ခုခံႏုိင္သည့္ ပညာျဖစ္သည္။ သမုိင္း မွတ္တမ္းမ်ားအရ ျမန္မာသုိင္းပညာသည္ ေအဒီ ၈ ရာစု ႏွစ္ ေလာက္ကတည္းက ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေပၚထြန္းခဲ့သည္။ ေရွးျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္တြင္ ျမန္မာ့သုိင္းပညာသည္ အဓိကေနရာမွ ေနရာယူပါ၀င္ခဲ့သည္။ ျမန္မာမင္းမ်ား၏ မင္းခမ္း မင္းနား၊ ျပာသုိလ ျမင္ခင္းသဘင္၊ စစ္သည္ေတာ္မ်ားကုိ သုိင္သင္ေပးျခင္း အစရွိေသာ ေနရာမ်ားတြင္ အဓိကအသုံးျပဳခဲ့သည္။

ေရွးရုိးရာျမန္မာ့သုိင္းတြင္ ဗန္တုိ၊ ဗန္ရွည္ဟုမေခၚခဲ့ပါ။ နန္းတြင္းသုိင္း၊ အင္းသုိင္း၊ ယြန္သုိင္း၊ ရာမညသုိင္း၊ ပြဲေက်ာင္းသုိင္း အစရွိသည္ ျဖင့္ ေခၚဆုိခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ အဂၤလိပ္မ်ားသိမ္းပုိက္ျပီး သုိင္းမ်ားမသင္ဟု ျပဌာန္းခဲ့သည္။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္ေနာက္ပုိင္း အာရွလူငယ္ အစည္းအရုံမွ အသင္းဥကၠဌ ဦးဘဂ်မ္း၊ ဥာဏဗလ တာ၀န္ခံ ဦးဘရွင္(ဗုိလ္မွဴးဘရွင္)၊ ဆရာဦးျပည္သိမ္းတုိ႔မွ ျမန္မာ့သုိင္းအစား ဗန္တုိ၊ ဗန္ရွည္ဟု အမည္ေပးကာ သင္ေပးခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာ့ရုိးရာသုိင္းပညာရပ္မ်ားတြင္ သုိင္းကြက္မ်ား၊ ဓါး၊ လွံ၊ ေလး၊ ျမွား အစရွိေသာ ပညာရပ္မ်ိဳးစုံပါ၀င္ေသာေၾကာင့္ သင္ပါက အနည္းဆုံး ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာျမင့္ပါသည္။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ဆရာၾကီးမ်ားက ထုိ သုိင္း ပညာရပ္မ်ားထဲမွ တခ်က္လြတ္ တုိက္ခုိက္နည္းမ်ားကုိ စုစည္း၍ လက္နက္မဲ့ တုိက္ခုိက္ နည္း ဗန္တုိ၊ လက္နက္ႏွင့္ တုိက္ခုိက္နည္း ဗန္ရွည္ဟု အမည္ေပး၍ သင္ေပး ခဲ့ၾကသည္။ ထုိ႔အတြက္ ဗန္တုိ၊ ဗန္ရွည္တတ္ေသာ ျမန္မာလူငယ္မ်ားကုိ အခ်ိန္တုိအတြင္း ေမြးဖြား ႏုိင္ခဲ့သည္။


ျမန္မာ့သုိင္း
ျမန္မာ့သုိင္းတြင္ ပြဲေက်ာင္း၊ မင္းေက်ာင္း၊ နန္းတြင္းသုိင္း၊ မ်ိဳးႏြယ္စုပုိင္သုိင္းမ်ား ရွိသည္။
ထုိျမန္မာ့သုိင္းပညာရပ္တြင္ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ လွံသုိင္း၊ ၾကိဳးသုိင္း၊ ခဲပစ္၊ စူးပစ္၊ လွံပစ္၊ ျမွားပစ္၊ လင္းေလး၊ ဒူးေလးပစ္၊ တုတ္သုိင္း၊ တင္က်ည္းသုိင္း အစရွိေသာ သုိင္းပညာ မ်ားကုိ သင္ၾကားရသည္။ ထုိသုိ႔ သုိင္းပညာ အကုန္အစဥ္တတ္ေအာင္သင္ပါက အနည္းဆုံး ၅ ႏွစ္မွ ၁၀ ႏွစ္ၾကာေအာင္သင္ရသည္။


ရွမ္းသုိင္း
ရွမ္းသုိင္းပညာရပ္တြင္လည္း ရွမ္းၾကီး၊ ရွမ္းတရုပ္သုိင္း၊ ရွမ္းေလးသုိင္း၊ အင္းသုိင္း၊ ပေလာင္သုိင္း အစရွိေသာ ပညာရပ္မ်ားစြာရွိပါသည္။ ထုိသုိင္းမ်ားတြင္လဲ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ ၾကိဳသုိင္း၊ ခဲပစ္၊ လွံသုိင္း၊ တုတ္သုိင္း အစရွိေသာ ပညာရပ္မ်ား မ်ားစြာရွိသည္။

ရွမ္းၾကီးသုိင္းသည္ အကြက္က်ဲသည္။ ေျခကြက္မွာ လဲ ၄ ကြက္၊ ၆ ကြက္၊ ၈ ကြက္၊ ၁၂ ကြက္ ျဖင့္ကစားသည္။

ရွမ္းေလးသုိင္း (ခူခါခ်န္႔၊ ယေန႔အေခၚ သုိင္းေျပာင္ျပန္) သည္ အကြက္စိတ္သည္။ ေျခကြက္မွာလဲ ၄ကြက္၊ ၇ကြက္၊ ၉ ကြက္၊ ၁၂ ကြက္ ရွိသည္။ သုိင္းေျပာင္ျပန္ဟု ေခၚသည္မွာ ရွမ္းၾကီးသုိင္း၏ ေျခကြက္မ်ားႏွင့္မတူ ေျပာင္းျပန္သေဘာရွိေသာေၾကာင့္ သုိင္းေျပာင္းျပန္ဟုေခၚသည္။


ရာမည သုိင္း
ရာမညသုိင္းသည္ မြန္ရုိးရာသုိင္းကုိေခၚပါသည္။ မြန္ရုိးရာသုိင္းတြင္လဲ လက္ေ၀ွ႔၊ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ လွံသုိင္းအစရွိေသာ ပညာရပ္မ်ားပါ၀င္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ကရင္ရုိးရာ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ ဒူးေလးပစ္၊ ျမွားပစ္ အစရွိေသာပညာရပ္မ်ား ႏွင့္အတူ ရုိးရာသုိင္းမ်ား၊ မ်ိဳးႏြယ္စုသုိင္းမ်ားလဲ ရွိသည္။




(မူရင္းကေတာ့ အလင္းေစတမန္ဘေလာ့ကပါ။ သြားေရာက္လည္ပတ္ဖုိ႔လည္း တုိက္တြန္းပါတယ္။)

★ ★ ★ ★ ★

ငါတုိ႔ျမန္မာ့ေျမတြင္ မြတ္ဆလင္ေတြလုိ အေဖက သမီး၊ သားက အေမ၊ အစ္ကိုက ညီမ၊ တူက အေဒၚ၊ ေျမးက အဖြားကုိ မုဒိမ္းက်င့္တဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးလုံး၀မရွိ။ တရုတ္လုိလည္း ကေလးအရင္းကုိ မိန္းခေလးျဖစ္လုိ႔ ေမြးခန္းထဲမွာ သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ဳိးငါတုိ႔မွာ မရွိ။ အေနာက္ဖက္လုိလည္း ကာကြယ္ေဆးမွာ အဆိပ္ခတ္တာမ်ဳိးလည္းမရွိ။ နအဖႏွင့္ ဒီမုိသမားေတြအခ်င္းခ်င္း ေစာက္တင္းေျပာတာေတြ ၾကားဖန္မ်ားလုိ႔ ၊ မၾကီးမငယ္ရန္ျဖစ္တာေတြ ျမင္ဖန္မ်ားလုိ႔သာ ျမန္မာျဖစ္ရတာကုိ ဂုဏ္ငယ္ေနျခင္းျဖစ္၏


☼ ႏွစ္သစ္မွာ ျမန္မာျဖစ္ရတာဂုဏ္ယူတတ္ပါေစ။


☼ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအတြက္ ဂုဏ္ယူတတ္ပါေစ။


☼ ယုတ္ညံ့သည့္မြတ္ဆလင္၀ါဒ အျမစ္ျဖဳတ္ေရးမွာ အုတ္တစ္ခ်ပ္သဲတစ္ပြင့္ျဖစ္လာပါေစ။